خودرو هوندا Accord دنده ای سال 1993

معرفی

تاریخچه‌‌ی تولید «هوندا آکورد» به سال 1976 میلادی بازمی‌گردد؛ سالی که در آن، اولین نسل از این خودروی محبوب ژاپنی تولید شد. مدل موردبررسی ما نسل چهارم این خودرو محسوب می‌شود که از سال 1989 تا سال 1993 تولید شده است. هوندا آکورد به مدت 15 سال در ایالات متحده، رکورد پرفروش‌ترین خودرو را داشته که این اتفاق مابین سال‌های 1982 تا 1997 بوده است. نسل چهارم هوندا آکورد در مدل‌های سدان، هاچ‌بک و کوپه تولید شده و در آن سال‌ها با توجه به طراحی زیبا و ساده و به دور از اغراق در ابعاد بدنه و مشخصات فنی مناسب و دوام و کیفیت بالای قطعات از فروش و محبوبیت بسیار بالایی برخوردار بوده است. این نسل با کدهای مختلف در کشورهای مختف با موتورها و امکانات مختلف عرضه شده است که در ادامه به آن‌ها می‌پردازیم. این نسل از آکورد در طیف گسترده‌ای از موتورها اعم از 1.8 لیتری و 2 لیتری و 2.2 لیتری عرضه شده است که در مدل EX آن در کشور ما، یک موتور 2.2 لیتری با قدرت 130 اسب‌بخار قرار دارد. این مدل با دو نوع گیربکس (یک گیربکس اتوماتیک چهاردنده و گیربکس دستی پنج‌دنده) عرضه شده است که این قدرت را به چرخ‌های جلو منتقل می‌کنند. این قدرت موتور برای یک خوردوی 1237 کیلوگرمی بسیار مناسب بوده و این سدان خانوادگی مجبوب را در آن زمان جزو خودروهای چابک قرار داده است. در بخش مشخصات فنی و رفاهی نیز این خودرو دارای تیپ‌های گوناگونی است که تفاوت‌های زیادی در آپشن و امکانات آن‌ها وجود دارد. در مدل اتوماتیک این خودرو مشتریان از سیستم کروز کنترل بهره می‌برند. سایر امکانات رفاهی موجود در این خودرو در آن سال‌ها عبارت است از: فرمان هیدرولیک، آینه‌ی برقی، شیشه‌‌بالابرهای برقی، سیستم ترمز ضدقفل (ABS)، قفل مرکزی، پاور ویندو و سیستم تهویه‌ی مطبوع دستی و سانروف. این قابلیت‌ها برای یک سدان خانوادگی قابل‌قبول است.

مقدمه

هوندا آکورد تا به حال در ورژن‌های مختلفی از جمله کوپه، واگن، هاچ‌بک و حتی کراس‌اور به تولید رسیده است. در سال 1982 زمانی که کمپانی هوندا در ایالت اوهایو شروع به تولید این مدل کرد، هوندا آکورد به لقب اولین خودروی ژاپنی که در ایالات متحده به تولید می‌رسد، دست یافت. تعداد بی‌شماری از ارزیابی‌های مختلف از گذشته تا کنون هوندا آکورد را در بین بهترین و مطمئن‌ترین خودروهای جهان قرار داده‌اند. این خودرو 30 بار در لیست 10 خودروی برتر نشریه‌ی Car and Driver حضور داشته و از این حیث رکوردی را برای خود به ثبت رسانده است.

طراحی داخلی

هوندا آکورد در قسمت‌های مختلف جهان با سطح تریم‌های متفاوت و بالتبع امکانات و تجهیزات رفاهی مختلفی عرضه می‌شد؛ به عنوان نمونه در آمریکا این خودرو که در گذشته با تریم‌های LX-i و SE-i شناخته می‌شد، در نسل تازه با تریم‌های DX، LX و EX معرفی شد و یا در کانادا سطح تریم‌ها به صورت DX، LX و EX معرفی شدند. فضای داخلی هوندا آکورد چه در قسمت عقب و چه در بخش جلو بسیار مناسب است. کیفیت پوشش‌ها و مواد استفاده‌شده در کابین هم از سطح بالایی برخوردار هستند. طراحی داشبورد خودرو در نوع خود بسیار زیبا و منحصر به فرد بوده و تناسب ابعادی در قسمت‌های مختلف کابین به چشم می‌خورد.

مشخصات فنی خودرو

برای هوندا آکورد مدل 1993 سه پیشرانه‌ی متفاوت در نظر گرفته شده است که تمام آن‌ها از سری پیشرانه‌های Honda F هستند. این سری پیشرانه‌ها که همگی دارای آرایش چهار سیلندر خطی هستند، در ابتدا تنها با یک میل سوپاپ بالاسری (SOHC) طراحی می‌شدند اما به مرور مدل‌هایی با دو میل سوپاپ بالاسری (DOHC) هم به آن‌ها افزوده شد. تمامی این پیشرانه‌ها در کنار یک گیربکس اتوماتیک چهار سرعته و یا یک گیربکس دستی پنج سرعته قرار می‌گرفتند. در ادامه به بررسی پیشرانه‌های هوندا آکورد 1993 می‌پردازیم:

پیشرانه‌ی 1.8 لیتری با کد F18A: این پیشرانه با جابه‌جایی 1848 سی سی توانایی تولید حداکثر توان 77.2 کیلووات (105 اسب بخار) در دور موتور 6000 دور بر دقیقه و حداکثر گشتاور 143 نیوتن متر در 4000 دور بر دقیقه را داشت. سیستم سوخت رسانی این مدل از نوع کاربراتوری بود. هوندا آکورد با استفاده از این پیشرانه در کنار گیربکس دستی، صفر تا صد کیلومتر بر ساعت را در 11.4 ثانیه سپری می‌کند و به حداکثر سرعت 188 کیلومتر بر ساعت دست می‌یابد.

پیشرانه‌ی 2.0 لیتری با کد F20A: این پیشرانه با دو طراحی متفاوت بر روی هوندا آکورد قرار گرفت که یکی از آن‌ها دارای طراحی SOHC و دیگری از نوع DOHC بود و هر دو پیشرانه از جابه‌جایی 1997 سی سی برخوردار بودند. پیشرانه‌ی SOHC توانایی تولید حداکثر توان 81 کیلووات (110 اسب بخار) در 5700 دور بر دقیقه و حداکثر گشتاور 159 نیوتن متر در 3700 دور بر دقیقه را دارد. نوع سیستم سوخت‌رسانی این مدل از نوع کاربراتوری است. هوندا آکورد با استفاده از این پیشرانه به همراه یک گیربکس دستی صفر تا 100 کیلومتر بر ساعت را در 10.9 ثانیه سپری کرده و می‌تواند به حداکثر سرعت 184 کیلومتر بر ساعت دست یابد. در سمت دیگر، پیشرانه‌ی DOHC از سیستم سوخت‌رسانی پاشش چند نقطه‌ای بهره می‌برد و قابلیت تولید حداکثر توان 98 کیلووات (133 اسب بخار) در 5400 دور بر دقیقه و حداکثر گشتاور 179 نیوتن متر در 4200 دور بر دقیقه را دارد. هوندا آکورد دستی با استفاده از این مدل می‌تواند صفر تا 100 کیلومتر بر ساعت را در 9.2 ثانیه سپری کند و به حداکثر سرعت 200 کیلومتر بر ساعت دست یابد.

پیشرانه‌ی 2.2 لیتری با کد F22A: این پیشرانه با جابه‌جایی 2156 سی سی و سیستم تزریق سوخت پاشش چند نقطه‌ای، توانایی تولید حداکثر توان 110.3 کیلووات (148 اسب بخار) در 5900 دور بر دقیقه و حداکثر گشتاور 198 نیوتن متر در 5000 دور بر دقیقه را دارد. هوندا آکورد با کمک این پیشرانه و گیربکس دستی صفر تا صد کیلومتر بر ساعت را در 10.8 ثانیه سپری کرده و می‌تواند به حداکثر سرعت 208 کیلومتر بر ساعت دست یابد.

ایمنی خودرو

هوندا آکورد مدل 1993 سطح قابل قبولی از ایمنی را به نمایش می‌گذارد. مدل 1994 این خودرو در تست‌های ایمنی موسسه‌ی بیمه‌ی ایمنی بزرگراه‌های آمریکا (IIHS) شرکت داشت. در آن زمان، تست‌های تصادف این موسسه به دشواری امروزی نبودند و تمامی ارزیابی تنها به یک تست تصادف، آن هم در برخورد نیمه‌ی جلویی خودرو (Moderate Overlap Front) خلاصه می‌شد.

هوندا آکورد در همین تست تصادف موفق به کسب امتیاز «قابل قبول» (Accpetable) شده است. در تحلیل دقیق‌تر این تست آمده که ایمنی سر، گردن و قفسه‌ی سینه در طی تصادفات جلو بسیار مناسب بوده و امتیاز «خوب» (Good) را دریافت کرده است. اما ایمنی بخش پا در این تصادفات بسیار ضعیف بوده و در صورت وقوع این برخوردها، قسمت پایین پا به احتمال زیاد در معرض آسیب‌دیدگی قرار خواهد گرفت.

جمع‌بندی

بدون شک هوندا آکورد را می‌توان یکی از پرافتخارترین خودروهایی که تا به حال به تولید رسیده‌اند، دانست. روند رو به پیشرفت و تداوم موفقیت این خودرو در بازارهای جهانی نشان‌دهنده‌ی کیفیت ساخت و اعتبار بسیار بالای این خودرو در نزد خریداران است. هوندا آکورد 1993 هم در میانه‌ی این راه، حضور موفقی داشت. این خودرو در بخش شاسی تغییراتی نسبت به نسل قبل دیده و اندکی بزرگتر شده بود. در بخش عملکرد هم پیشرانه‌های متنوعی برای آکورد 1993 در نظر گرفته شده که تمامی این پیشرانه‌ها قابلیت استفاده در کنار هر دو گیربکس اتوماتیک و دستی را داشتند. شاید تنها ضعف خودرو را بتوان ایمنی آن دانست که البته نباید این موضوع را نادیده گرفت که ایمنی خودروها در آن زمان به پختگی لازم نرسیده بود و ارزیابی‌های موسسات ایمنی هم دقت امروزی را نداشت، اما هر چه که باشد، با همان سطح ایمنی و همین تست‌های ایمنی، هوندا آکورد امتیاز قابل قبولی بدست آورده است. نسل چهارم این خودرو نهایتاً پس از چند به‌روزرسانی در سال 1993 متوقف شد.