خودرو رنو Logan 90 E2 دنده ای سال 2005

معرفی

با گران شدن قیمت سوخت همواره نیاز به خودرو های کم مصرف تر احساس میشود حال اگر شما خانواده ای متوسط باشید و به دنبال یک سدان خانوادگی کوچک باشید که هم برای مصارف داخل شهر مناسب باشد هم برای مسافرت های کوتاه و حجم صندوق آن نیز به گونه ای باشد که نیازهای شمارا برآورده کند تندر نود گزینه بسیار مناسبیست. رنو لوگان یا در اصل داچیا لوگان که ما در بازار داخلی ان را با نام تندر نود و ال نود میشناسیم ابتدا در سال 2004 به بازار عرضه شد سپس در سال 2008 توسط جراحان پلاستیک فیسلیفت شد که همین نسخه نیز بعد ها به کشور وارد شده و توسط پارس خودرو و ایران خودرو تولید و با نام تندر نود در 3 تیپ به بازار عرضه شد که بهترین تیپ آن تندر نود e2 است. تندر خودروییست با سواری خوب و موتور و گیربکسی قابل اطمینان که در بخش توانایی های فنی شما را نا امید نخواهد اما اگر بخواهیم بی پرده سخن بگوییم واقعا از لحاظ طراحی ظاهری به دل نمینشیند هرچند موضوع دوست داستن طرح ظاهری خودرو یک امر سلیقه ایست اما باید قلول کرد که تندر به هیچ وجه زیبا نیست البته این موضوع در نسل جدید آن یا لوگان II به مقدار قابل توجهی برطرف شده و به تازگی تحت نام رنو سیمبل به کشور وارد شده است اما قیمت دو برابری سیمبل نسبت به لوگان نسل یک یا همان تندر نود خودمان ان هم در شرایطی که این دو خودرو از لحاظ فنی کاملا شبیه یکدیگر هستند انتخاب سیمبل زیبا را نسبت به تندر زشت امری نا معقول کرده است. در بخش پیشرانه تندر نود از یک موتور 4 سیلندر 1.6 لیتری بهره میبرد که قادر است 105 اسب بخار قدرت را در5750  و 140 نیوتن متر گشتاور را در 3750 دوربردقیقه تولید کند. لین موتور قابل اطمینان بر روی خودرو های دیگری نظیر ساندرو نیز نقش تامین قدرت را برعهده دارد، تندر نود با دو گیربکس دستی و اتوماتیک عرضه میشود که نمونه دستی ان قادر است طی 10.2 ثانیه طبق اعلام کارخانه از صفر به صد برسد. . مدل اتوماتیک این خودرو دارای یک گیربکس 4 سرعته تیپ ترونیک با کد CT2 است که توسط شرکت ZF ساخته شده  و قادر است حداکثر گشتاور 240 نیوتن متر را تحمل کند . یکی از توانایی های آن که درین سطح خودرو چشم گیر است توانایی دادن دو معکوس همزمان در مواقعیست که نیاز به شتاب داشته باشید درکل این گیربکس به خوبی با موتور کوپل شده و شمارا نا امید نخواهد کرد.. در بخش امکانات رفاهی نباید از تندر انتظار زیادی داشت و لیست تجهیزات ان به شیشه بالابرهای برقی و آینه های برقی ختم میشوند شاید یکی از مشکلات اصلی این خودرو هم همین عدم وجود یک سری از آپشن های ساده باشد برای مثال در درون خودرو کلیدی برای باز کزدن در صندوق نیست و بر روی در صندوق نیز صندوق پرانی مشاهده نمیشود و اگر شما بخواهید در صندوق را باز کنید حتما باید این کار را با سووییچ انجام دهید و یا برای نصب این امکان ساده پول بیشتری را بپردازید یکی دیگر از مشکلات تندر دید بد عقب خودرو و محدوده دید بسیار کم آینه های آن است که اگر مواظب نباشید به راحتی گلگیرهای عقب خط خطی خواهند شد. در آخر باید بگوییم تندر برخلاف چهره نه چندان زیبایش از لحاظ فنی واقعا خودذوی خوب و کم دردسریست و اگر با ظاهر آن مشکلی ندارید میتواند یک انتخاب عالی در بین خودروهای حوالی 40 میلیون تومان باشد که نیازهای شهری شما را برطرف خواهد کرد.

طراحی خارجی

همان‌طور که در ابتدا گفته شد، طراحی تندر 90 جزو جمله خودروهایی است که همیشه نظر مردم را به چالش می‌کشد. به‌طور کلی ظاهر مظلومانه‌ی جلو و اسپرت عقب این خودرو، ناهمگونی میان نماهای جلو و عقب، دید ضعیف از شیشه ی عقب خودرو به دلیل بالا بودن صندوق عقب در هنگام رانندگی، طراحی قدیمی کسل‌کننده از زمره ویژگی‌های ظاهر خارجی این اتومبیل است. در نمای جلو، چراغ‌های ذوزنقه‌ای به چشم می خورند که به هواکش اصلی خود که میزبان لوگوی الماس‌گونه‌ی رنو است، نشانه می‌روند. چراغ‌های کوچک به همراه هواکش زیرین نیز تا حدی یادآور لبخند بر روی لبان این خودروی فرانسوی است. در جوانب هم گلگیرهای برجسته‌ای که با همراهی خطوط شانه‌ای به چشم می‌خورد از بالای گلگیرها شروع شده و با گذر از دستگیره‌ها به انتهای اتومبیل ختم می‌شود.

در نمای عقب، چراغ های عمودی با فرم داخلی دوست‌داشتنی قرار گرفته است که با توجه به ظاهر سپر هم‌گون و متناسب به نظر می‌رسد. نقد اصلی بر طراحی اصلی خودرو، صنددوق عقب آن است که به دلیل ارتفاع زیاد آن و زاویه‌دار بودن شیشه‌عقب، دید کمی را برای راننده مهیا می‌کند. این مشکل اصلی رانندگان خودرو است که در تشخیص فاصله‌ی اجسام به هنگام پارک اتومبیل، گریبان‌گیر می‌شود. در مجموع با توجه به قدیمی بودن سبک طراحی اتومبیل، نمی‌توان حس هیجان و اسپرتی را از تندر 90 گرفت. از جمله ویژگی‌های زبان طراحی قدیمی این اتومبیل، ظاهر شارپ و جعبه‌ای آن است که با طراحی‌های امروزی چندان هم‌خوانی ندارد. در نتبجه با توجه به ویژگی‌های این خودرو، ظاهر منطقی اتومبیل را می توان متناسب با افراد مسن و خانواده‌هایی که چندان علاقمند به ماجراجویی نیستند، دانست. حال نگاهی به کابین خودرو می‌اندازیم.

طراحی داخلی

هنگامی که در داخل اتومبیل می‌نشینید، احساس دل‌چسبی از راندن این اتومبیل را نخواهید داشت؛ دلیل آن نیز واضح است. خودرویی با کابین بسیار ساده، بی‌روح و خشک با تم توسی یکنواخت است که روحیه‌ی سرنشینان را کسل می‌کند. با وجود این‌که ذوقی از سوی سازنده به هنگام طراحی داخلی دیده نشده است، کیفیت لوازم بسیار خوب و مرغوب ارزیابی می‌شود. از اجزای اصلی کابین می‌توان به فرمان سه‌پر به همراه صفحه‌کیلومتر ساده وداشبورد پلاستیکی اشاره کرد. در پنل داشبورد نیز دو دریچه‌ی تهویه‌ی مطبوع دایره‌ای با نواری مربوط به پخش صوتی و دگمه‌های کنترل و تنظیمات وجود دارد. تم توسی و خاکستری داشبورد، کنسول و رودری‌ها، یکپارچه و یک‌دست بوده که باعث یکنواختی  فضای کابین می‌شود. صندلی‌های معمولی با توجه به ارگونومی قابل قبول، حس تسلط و اشراف خوبی را به راننده به محیط اشراف و امکانات داخلی می‌دهد. سیستم صوتی نه چندان پیشرفته‌ی تندر 90 از 4 بلندگو با قابلیت پشتیبانی از بلوتوث اتصال USB بهره می‌برد. در نتیجه‌گیری از ویژگی‌های طراحی داخلی می‌توان تندر 90 را یک خودروی قدیمی با روحی کسل‌کننده اما با طراحی منطقی، ارگونومی خوب، فضای نسبتا بزرگ با لوازم باکیفیت کابین توصیف کرد.

مشخصات فنی

در تندر 90، یک پیشرانه‌ی 4 سیلندر خطی 16 سوپاپه با حجم دقیق 1598 سی‌سی  (1.6 لیتر) سود می‌برد. این موتور قادر به تولید قدرت 105 اسب‌بخار در 5750 دور بر دقیقه و گشتاور 140 نیوتون‌متری در 3750 دور بر دقیقه است. در مجموع، پیشرانه‌ی تندر90، کشش و توان مطلوبی را در استفاده‌های روزمره برای دارنده‌ی خود به نمایش می‌گذرد. در حالت معمول، یک جعبه‌دنده‌ی 5 سرعته‌ی دستی این خودرو را همراهی می‌کند. مدل اتومات نیز از یک جعبه‌ی دنده‌‌ی خودکار 4 سرعته نیزسود می‌برد. برای جثه‌ی 1.1 تنی این اتومبیل، به 10.5 ثانیه زمان نیاز دارید که از حال سکون به سرعت 100 کیلومتر بر ساعت دست پیدا کنید.

مصرف سوخت تندر در حالت سیکل ترکیبی، 6.9 لیتر به ازای هر 100 کیلومتر است. ابعاد طول، عرض، ارتفاع و فاصله‌ی دو محور این اتومبیل به ترتیب  است

ایمنی و امنیت

در باور عموم، تندر 90 به عنوان یک خودروی ایمن داخلی شناخته می‌شود. تندر 90 در تست تصادف سال 2005، موفق به کسب 3 ستاره‌ی ایمنی شد که به عنوان یک خودروی معمولی در این سطح ارزیابی می‌شود. بهره جستن از کیسه‌های هوای راننده و سرنشین جلو، ترمز ضد قفل (ABS)، توزیع الکترونیکی نیروی ترمز (EBD)، سیستم کمکی ترمز، سیستم سوخت خودکار قطع سوخت در مواقع اضطراری و سیستم ضد سرقت (ایمبولایز) از جمله ویژگی‌های ایمنی و امنیتی این سدان شهری محسوب می‌شود.

جمع‌بندی

به‌ طور کلی، تندر90 را می‌توان یک اتومبیل سدان 4 درب شهری دانست که با بهره‌گیری از خصوصیات مطلوب فنی، ایمنی و کیفیت بالای لوازم به عنوان یکی از گزینه‌های منطقی در گستره‌ی قیمتی خود دانست. از طرفی به دلیل ظاهر قدیمی و ناهمگون، بعضی از افراد موفق به برقراری ارتباط با زبان طراحی آن نمی‌شوند. از رقبای داخلی تندر 90 می‌توان به سمند، پژو پارس، پژو 206 صندوق دار، دنا و رانا اشاره کرد. تندر 90 یک خودروی مناسب برای خانواده‌های 3 و4 نفره است که چندان به دنبال هیجان نیستند چراکه روح محافظ‌‌‌‌‌ کارانه‌، سرد و خشک تندر 90 از ظاهر و خوی اسپرت محروم است.