خودرو آودی TT Roadster اتوماتیک سال 2016

در سال 1956 ساخت پروژه‌ی جونیور آغاز شد. خودرویی که توسط شرکت داتسون (نیسان در آن سال زیرمجموعه‌ی داتسون بوده است) روی خط تولید رفت، درحقیقت وانت متوسطی با توان حمل بار800 کیلوگرم بود که از طریق پیشرانه‌ی 1500 سی‌سی50 اسب بخار به حرکت درمی‌آمد و به حداکثر سرعت 75 کیلومتر بر ساعت می‌رسید. تا سال 1982 مدل‌های مختلف با قدرت‌های گوناگون از خط تولید خارج شدند؛ اما سرانجام به دلیل نداشتن ایمنی کافی و وجود رقبای سرسختی همچون تویوتا هایلوکس تولیدش متوقف شد. نمونه‌ی بسیار پرقدرت‌تر این وانت در حدود  45 سال قبل وارد ایران شد. در ابتدا روی خط تولید سایپا قرار گرفت و درنهایت پارس خودرو حق امتیاز مونتاژ آن را به دست آورد و تا به امروز روی خط تولید باقی مانده است. در طراحی خودرو می‌توان آن را یک خودروی کلاسیک دانست: خط شانه‌ای که از روی گلگیرهای آن گذشته و از دو طرف کاپوت امتداد پیدا می‌کند و به چراغ‌های دوبل عمودی آن در جلوی خودرو می‌رسند. سپر فلزی که دقیقا مشابه خودروهای دهه‌ی 60 و 70 در پایین جلوپنجره‌ی بزرگ فلزی و مستطیلی خودرو نصب شده است. در قسمت عقب خودرو باز شاهد حضور سپر فلزی به همراه دو چراغ مستطیلی افقی هستیم که به‌سادگی در سپر قرار گرفته‌اند و البته در مدل‌های جدید، جای خود را به چراغ‌های عمودی قرارگرفته در انتهای گلگیرهای عقب داده‌اند. مهمترین نکته‌ای که در طراحی زامیاد به چشم می‌آید رنگ آبی آن است که می‌توان گفت بخشی از هویت صنعت حمل‌ونقل کشور ماست. پیشرانه‌ی موجود روی مدل‌های جدید این وانت، موتورهای خطی بنزینی 4 سیلندر 8 سوپاپ 2400 سی‌سی با قدرت 90 اسب بخار است که در نمونه‌های گازسوز قدرت آن به 80 اسب بخار می‌رسد و با گشتاور 140 نیوتن متری بسیار کند و کم بازده به نظر می‌رسد. مهمترین بخش آن مصرف 13 لیتر بر 100 کیلومتر این خودروست که در نمونه‌های گاز سوز و حتی دیزلی کارخانه به اعداد کمتری تبدیل شده است؛ البته طبق اعلام رانندگان بسیار بیشتر هم خواهد بود. در پایان زامیاد 24 تنها وانت سنگین‌وزن با قیمت نسبتا مناسب و حداقل امکانات موجود در کشور است .

پژو پارس را می توان موفق ترین نمونه فیس لیفت شده توسط ایران خودرو دانست که محبوبیت آن در سال های حضورش در بازار خودروی کشور بر کسی پوشیده نیست. اما اکنون بعد از گذشت پانزده سال از ورود این خودرو، نیاز به انطباق با استانداردهای جدید و حضور رقبای چینی مجهز بهفناوری های به روزتر، ایران خودرو را مجاب کرده تا با ایجاد تغییرات هرچند سطحی و ظاهری، حال و هوای تازه ای به این پژوی پرطرفدار ببخشد. پارس های قابل ارائه توسط ایران خودرو را می توان به پارس LX، ELX، ELX(XUM) دسته بندی کرد که البته نمونه های اتوماتیک LX و دوگانه سوز نیز در دل این طبقه بندی جا میگیرند.در این میان امکانات رفاهی در مدل های مختلف پژو پارس تفاوت قابل توجهی نداشته و به شکل کلی فهرست این امکانات با وجود داشبورد جدید، دو ایربگ، قفل مرکزی، ایموبلایزر، آینه های جانبی تاشونده برقی، چراغ نقشه خوان، تنظیم برقی پشتی صندلی، پخش مجهز به بلوتوث، فرمان هیدرولیک تلسکوپی قابل تنظیم، چراغ مه شکن، سنسور دنده عقب، ترمزهای دیسکی ضدقفل ABS در جلو و عقب و رینگ آلومینیومی 15 اینچی کامل می شود. نسخه LX که به پژو پارس سال مشهور است از یک پیشرانه 1.6 لیتری 4سیلندر 16سوپاپ بهره میبرد که تولید 108 اسب بخار قدرت و 155 نیوتن متر گشتاور را تضمین کرده است. پارس سال به لطف پیشرانه TU5، طبق اعلام سازنده در 13.2 ثانیه به سرعت 100 کیلومتر بر ساعت رسیده و در هر صد کیلومتر به شکل ترکیبی 7.5 لیتر سوخت مصرف میکند و استاندارد آلایندگی یورو3 را داراست. انتقال قدرت از طریق جعبه دنده 5سرعته دستی انجام می شود که عملکرد کند آن از نقاط ضعف این خودرو به حساب می آید. اخیرا با شدت گرفتن احتمال حضور پژو 301 در بازار ایران که از لحاظ فنی شباهت زیادی به پارس سال دارد، ماندن در کورس رقابتی برای این اتومبیل محبوب با پلت فرم قدیمی سخت تر از گذشته خواهدشد. هرچند که قیمت نهایی 301 در بازار ایران، ممکن است محاسبات را برهم بزند و تازه وارد فرانسوی، به نفع برادر بزرگتر خود در رده قیمتی بالاتری قرار بگیرد. نمونه صفر کیلومتر پژو پارس LX در حال حاضر با قیمتی معادل 40 میلیون تومان قابل خریداری است.