خودرو کیا Picanto اتوماتیک سال 2016

به یقین هنگامی که صحبت از سوپرخودروهای مشهور می‌شود، نام «لامبورگینی» می‌درخشد. کمپانی‌ که از گذشته تابه‌حال مشغول تولید محصولاتی با ظاهر وحشی و البته باطنی به‌مراتب خشن‌تر است. یکی از مدل‌های این کمپانی «سنتناریو‌ LP-770‌» است که در سال 2016 در نمایشگاه ژنو، هم‌زمان با سالگرد صد سالگی بنیان‌گذار خود و زادروز 50 سالگی مدل فراموش نشدنی «میورا» پرده‌برداری و معرفی شد. سنتناریو در کنار شباهت به مدل‌های دیگر از خانواده‌ی خود، نوآوری‌های طراحی در ظاهرش پدید آمده و سبک طراحی خود را کمی جلوتر از زمانش برده است. طراحی‌های عقب، کشیده و ‌Y‌ گونه‌ی خوابیده، فرم سپر و اگزوزها، دیفیوزر بزرگش که برای هدایت هوای زیرین خود با سرعت بالا تعبیه شده و از جلو فرم جدید چراغ‌ها و‌ Y‌ گونه‌ی خود که تقارن خوبی را از ابتدا و انتهای این سوپرخودرو به نمایش می‌گذارد، شیشه‌های شش وجهی طرفین و حس خشونتی که در چهره‌ی کلی این موجود ایتالیایی‌الاصل نمایان است، همه جزو شاهکار طراحی سنتناریو به حساب می‌آید. آینه‌های بیرونی مجهز به گرمکن و قابل تنظیم و جمع‌شونده برقی، چراغ‌های‌ LED‌ و چراغ روز، نمایش میزان بادها از ویژگی‌های امکاناتی این خودرو است. سنتناریو از یک موتور 12 سیلندر 48 سوپاپه با آرایش‌ V شکل و حجم 6398 سی‌سی از نوع تنفس طبیعی بهره می‌برد که نتیجه‌ی آن تولید توان 770 اسب‌بخار و 690 نیوتون متر گشتاور در دور‌های 8500 و 5500 دور در دقیقه است. نسبت تراکم آن ۱۲.۲‌ به یک است و زمان رسیدن از حال سکون به سرعت صد کیلومتر در ساعت برای جثه‌ی 1520کیلوگرمی آن تنها حدود 2.8 ثانیه نیاز است. حداکثر سرعت دست‌یافتنی برای این ایتالیایی‌الاصل 350 کیلومتر در ساعت است. این خودرو به یک جعبه دنده‌ی دوکلاچه خودکار هفت سرعته که محور جلو و عقب آن محرک است مجهز شده است. فرمان از نوع برقی با جنس آلکانتراست. در بخش ایمنی سنتناریو می‌توان به کیسه‌های هوای راننده و سرنشین جلو و جانبی اشاره کرد. در سیستم ترمز این خودرو از مسیر دوگانه‌ی هیدورلیکی با بوستر ترمز مکنده و عقب‌ CCB‌ و به عبارتی دیسک‌های سرامیکی کربو است که نتایج خارق‌العاده ای در این بخش از آن خود می‌کند. امکانات دیگری نظیر نویگیشن و سنسور عقب و ایمبولایزر با قابلیت قفل خودکار و مرکزی درها، گرم‌کن صندلی‌ها و تنظیم برقی بخشی از این سوپرخودرو است. قیمت این خودرو از 1.8 میلیون دلار در تعداد 20 عدد در مدل کوپه و 20 عدد در مدل رودستر آغاز می‌شود.

در سال 1956 ساخت پروژه‌ی جونیور آغاز شد. خودرویی که توسط شرکت داتسون (نیسان در آن سال زیرمجموعه‌ی داتسون بوده است) روی خط تولید رفت، درحقیقت وانت متوسطی با توان حمل بار800 کیلوگرم بود که از طریق پیشرانه‌ی 1500 سی‌سی50 اسب بخار به حرکت درمی‌آمد و به حداکثر سرعت 75 کیلومتر بر ساعت می‌رسید. تا سال 1982 مدل‌های مختلف با قدرت‌های گوناگون از خط تولید خارج شدند؛ اما سرانجام به دلیل نداشتن ایمنی کافی و وجود رقبای سرسختی همچون تویوتا هایلوکس تولیدش متوقف شد. نمونه‌ی بسیار پرقدرت‌تر این وانت در حدود  45 سال قبل وارد ایران شد. در ابتدا روی خط تولید سایپا قرار گرفت و درنهایت پارس خودرو حق امتیاز مونتاژ آن را به دست آورد و تا به امروز روی خط تولید باقی مانده است. در طراحی خودرو می‌توان آن را یک خودروی کلاسیک دانست: خط شانه‌ای که از روی گلگیرهای آن گذشته و از دو طرف کاپوت امتداد پیدا می‌کند و به چراغ‌های دوبل عمودی آن در جلوی خودرو می‌رسند. سپر فلزی که دقیقا مشابه خودروهای دهه‌ی 60 و 70 در پایین جلوپنجره‌ی بزرگ فلزی و مستطیلی خودرو نصب شده است. در قسمت عقب خودرو باز شاهد حضور سپر فلزی به همراه دو چراغ مستطیلی افقی هستیم که به‌سادگی در سپر قرار گرفته‌اند و البته در مدل‌های جدید، جای خود را به چراغ‌های عمودی قرارگرفته در انتهای گلگیرهای عقب داده‌اند. مهمترین نکته‌ای که در طراحی زامیاد به چشم می‌آید رنگ آبی آن است که می‌توان گفت بخشی از هویت صنعت حمل‌ونقل کشور ماست. پیشرانه‌ی موجود روی مدل‌های جدید این وانت، موتورهای خطی بنزینی 4 سیلندر 8 سوپاپ 2400 سی‌سی با قدرت 90 اسب بخار است که در نمونه‌های گازسوز قدرت آن به 80 اسب بخار می‌رسد و با گشتاور 140 نیوتن متری بسیار کند و کم بازده به نظر می‌رسد. مهمترین بخش آن مصرف 13 لیتر بر 100 کیلومتر این خودروست که در نمونه‌های گاز سوز و حتی دیزلی کارخانه به اعداد کمتری تبدیل شده است؛ البته طبق اعلام رانندگان بسیار بیشتر هم خواهد بود. در پایان زامیاد 24 تنها وانت سنگین‌وزن با قیمت نسبتا مناسب و حداقل امکانات موجود در کشور است .