خودرو لکسوس LS400 اتوماتیک سال 2000

پورشه کاین یک suv سایز متوسط اسپرت است که از سال 2002 تا به امروز تولید شده است. پورشه کاین تا به امروز 2 نسل را به خود دیده است مه نسل اول آن مابین سال های 2002 الی 2010 به تولید رسیده است و دومین نسل آن نیز مابین سال های 2010 تا به امروز در حال تولید است.پورشه کاین اولین suv تولید شده توسط پورشه است.کارخانه ای که بیش از 20 سال تمرکز تولید خود را روی مدل 911 محدود کرده بود ناگهان دست به تولید یک suv زده که به ادعای پورشه مدل کاین اسپرت ترین شاسی بلند موجود در بازار است. ویژگی بارز پورشه کاین روح اسپرت پورشه است و اصالت و DNA طراحی پورشه است که در این مدل حفظ شده است و ویژگی های ظاهری و لذت سواری که شما از یک پورشه انتظار دارید را به شما منتقل می کند. شاسی . پلت فرم پورشه کاین بر اساس فولکس واگن توارگ است که در نسل دوم کاین علاوه بر پلت فریم بدنه و درها نیز از برادر خود یعنی فولکس واگن توارگ به ارث برده شده است. پورشه کاین با این که اولین تجربه پورشه در این کلاس خودرو است اما سودآوری بسیار زیادی برای پورشه داشته و استقبال خوبی از آن در بازار شده است که این نشان از طراحی و مهندسی بی نقص پورشه در این مدل دارد. رقبای پورشه کاین توربو خودروهایی مانند رنج روور اسپرت و آئودی Q7 و مرسدس بنز GL و بی ام و x6 هستند که هرکدام در این کلاس صاحب سبک هستند.

در سال 1956 ساخت پروژه‌ی جونیور آغاز شد. خودرویی که توسط شرکت داتسون (نیسان در آن سال زیرمجموعه‌ی داتسون بوده است) روی خط تولید رفت، درحقیقت وانت متوسطی با توان حمل بار800 کیلوگرم بود که از طریق پیشرانه‌ی 1500 سی‌سی50 اسب بخار به حرکت درمی‌آمد و به حداکثر سرعت 75 کیلومتر بر ساعت می‌رسید. تا سال 1982 مدل‌های مختلف با قدرت‌های گوناگون از خط تولید خارج شدند؛ اما سرانجام به دلیل نداشتن ایمنی کافی و وجود رقبای سرسختی همچون تویوتا هایلوکس تولیدش متوقف شد. نمونه‌ی بسیار پرقدرت‌تر این وانت در حدود  45 سال قبل وارد ایران شد. در ابتدا روی خط تولید سایپا قرار گرفت و درنهایت پارس خودرو حق امتیاز مونتاژ آن را به دست آورد و تا به امروز روی خط تولید باقی مانده است. در طراحی خودرو می‌توان آن را یک خودروی کلاسیک دانست: خط شانه‌ای که از روی گلگیرهای آن گذشته و از دو طرف کاپوت امتداد پیدا می‌کند و به چراغ‌های دوبل عمودی آن در جلوی خودرو می‌رسند. سپر فلزی که دقیقا مشابه خودروهای دهه‌ی 60 و 70 در پایین جلوپنجره‌ی بزرگ فلزی و مستطیلی خودرو نصب شده است. در قسمت عقب خودرو باز شاهد حضور سپر فلزی به همراه دو چراغ مستطیلی افقی هستیم که به‌سادگی در سپر قرار گرفته‌اند و البته در مدل‌های جدید، جای خود را به چراغ‌های عمودی قرارگرفته در انتهای گلگیرهای عقب داده‌اند. مهمترین نکته‌ای که در طراحی زامیاد به چشم می‌آید رنگ آبی آن است که می‌توان گفت بخشی از هویت صنعت حمل‌ونقل کشور ماست. پیشرانه‌ی موجود روی مدل‌های جدید این وانت، موتورهای خطی بنزینی 4 سیلندر 8 سوپاپ 2400 سی‌سی با قدرت 90 اسب بخار است که در نمونه‌های گازسوز قدرت آن به 80 اسب بخار می‌رسد و با گشتاور 140 نیوتن متری بسیار کند و کم بازده به نظر می‌رسد. مهمترین بخش آن مصرف 13 لیتر بر 100 کیلومتر این خودروست که در نمونه‌های گاز سوز و حتی دیزلی کارخانه به اعداد کمتری تبدیل شده است؛ البته طبق اعلام رانندگان بسیار بیشتر هم خواهد بود. در پایان زامیاد 24 تنها وانت سنگین‌وزن با قیمت نسبتا مناسب و حداقل امکانات موجود در کشور است .